10. Podsumowanie - część ósma - 2016 rok

Przez jakiś czas było mi smutno , trudno i ciężko. Najgorzej było powiedzieć Mamie. Bardzo go lubiła ,cieszyła się kiedyś , że  jakoś poukładałam sobie życie... Po śmierci Młodej moja Mama zaczęła gasnąć . Wiem , że martwiła się też o mnie  i teraz też ją to dobiło.... 

Skupiłam się na niej , jakoś układałyśmy to życie razem... Po śmierci córki  przez kilka miesięcy wracałam do domu z pracy , siadałam w pokoju , włączałam tv żeby  coś grało i migało przed oczami . Nie umiałam myśleć. Nie potrafiłam nic zrobić , najprostsza rzecz była nie lada  wysiłkiem. Do tego  kolor czarny  jest  taki depresyjny , ale w zasadzie  był  wybawieniem. Nikt niczego nie miał prawa ode mnie chcieć. Jakieś sprzątanie ? pranie ? prasowanie ? Ja ?   Jakieś Święta  ?  Zorganizowała je dla wszystkich moja  siostra . Trzymałam się dzielnie , modlitwa , opłatek.... 

Dopiero kiedy usiadłam przy stole i spojrzałam na biały obrus  rozkleiłam się jak nigdy  w życiu. 
Trwałam jakby  w zawieszeniu, jakby  to wszystko co się wydarzyło było złym snem , a ja byłam jakby obok , jakbym oglądała własne  życie z lotu ptaka....
Wszystkie inne problemy zostały chwilowo zawieszone. Niby byliśmy dalej razem. 
2016 rok już od samego początku objawił się informacją , że Chuda dostała rozwód. Z orzeczeniem o jej winie -  marne pocieszenie.  
Właściwie to nawet nie chciało mi się niczego "ruszać" , raczej po prostu czekałam na koniec ze strony Strusia. Chciałam żeby jak prawdziwy facet podjął tą w końcu męską decyzję. 
Ale gdzie tam ! 
Pamiętna data 7 marca ,kiedy  przyśniła i mi się Młoda i  w tym śnie  jakby dała mi sygnał - zrób coś z tym ! Gdyby nie ten sen  pewnie trwałabym w swoim transie dalej. To dzięki niej odważyłam się zrobić ten krok i „mleko się wylało”….
Domyśliłam się , że Dzień Kobiet to taki ważny powód żeby hołubić Chudą , ale nie  konkretnie 8 marca,  bo to bardzo by było  widoczne , więc spotka się z nią  w innym terminie. Może dzień przed albo po.  Skoro miałam ten sen byłam pewna , że to ten dzień.
Pojechałam do mieszkania jego siostry. Bingo . Jego samochód , obok zaparkowany jej samochód. W oknach paliło się światło. Zapukałam…. Zdzwoniłam…Dzwoniłam dłuuuugo…..
I popłoch !  Kiedy się zorientowali , że to ja  zgasili światło i udawali że ich nie ma !  Jak małe dzieci przyłapani na gorącym uczynku.
Siedziałam  tam 4 godziny , na schodach klatki… Uprzejmie wysłałam kilka sms-ów , że tylko powiem da zdania i sobie pójdę , ale nie odpowiedział.
Miałam już dość  więc  wysłałam kolejnego , że powiadomię jego rodziców. Cisza.
Zadzwoniłam , opowiedziałam jego ojcu o zaistniałej sytuacji , powiedziałam , że to koniec. Podziękowałam za kilka lat dobrego przyjęcia mnie i wszystko inne.
Kiedy wracam do domu  zobaczyłam jego samochód zmierzający w kierunku domu, a kiedy weszłam on już był.  Nie było miło...
Tak bardzo  bałam się jak to będzie samej….
To było trudne i długie w czasie rozstanie .
Przez moment chyba byłam w stanie znowu uwierzyć i wybaczyć…
Ale szybko wróciłam na ziemię – wystarczyło kolejne drobne kłamstwo.
Myślałam , że przynajmniej stać go na rozstanie z klasą.  Naiwna….
Pomogłam  wybrać mieszkanie , czekałam aż załatwi formalności kredytowe , potem załatwi remont , w międzyczasie złamałam paskudnie rękę…Myślałam  że przynajmniej coś mi pomoże - ale się pomyliłam !  Potem były wakacje , nie miał gdzie zabrać na dwa tygodnie córkę , więc się zgodziłam…no ok….szkoda mi było dziecka.
Sama postanowiłam zrobić remont , zmienić meble , zacząć swoje życie w domu , który jak najmniej będzie przypominał o tym co było.  Poinformowałam  o swoich planach i terminach.
Niestety Struś myślał , że będzie sobie wił gniazdko dla siebie i  Chudej ,a u mnie mieszkał , miał wikt i opierunek – i jeszcze czas na randki !
Najpierw uprzedzałam , żeby po kolei zabierał swoje rzeczy – ale „nie miał czasu”. Potem ostrzegałam  że pakuję to czy tamto , żeby sobie zajrzał i wyjął co potrzebuje – bez echa. Potem sama zorganizowałam kartony wystawiałam do przedpokoju . W końcu zaczął powoli zabierać , a ja przyspieszałam tempo ! Uprałam , uprasowałam i spakowałam jeszcze wszystkie ciuchy. Resztę już wrzucałam do kartonów i walizek nie patrząc na nic. Skoro jemu nie zależało to i ja nie poczuwałam się do niczego.
Ostrzegałam , że wywożę wszystkie swoje meble . Ostatnią noc spędził w pustym pokoju śpiąc na podłodze : )  Przecież miał możliwość spać u rodziców ! No niestety mieszkanie siostry znowu zajęła siostrzenica. 
Wszystko inne co było jego wylądowało w piwnicy.
Jestem z siebie dumna , że dałam radę i  4 sierpnia zamknęłam ten etap mojego życia.
Odebrałam klucze do mojego mieszkania , zostały mu tylko klucze do piwnicy.  
Zrobiłam remont i jakoś się pozbierałam.
Została zawalona piwnica , z którą też nic się nie działo . Wysłałam w końcu sms-a z terminem do 20 października. Odpisał , że do tego czasu opróżni ją.
No i znowu niestety. Więc zmieniłam zamki. Pod koniec listopada miał niespodziankę , bo  potrzebował coś do samochodu , a tu klucze nie pasują . No była granda , ale postawiłam na swoim i w ciągu najbliższej soboty zniknęło wszystko !
Patrzyłam tylko jak przyjeżdża pusto i odjeżdża załadowany , i tak kilka razy.

Przez jakiś czas było mi smutno , trudno i ciężko. Najgorzej było powiedzieć Mamie. Bardzo go lubiła ,cieszyła się kiedyś , że  jakoś poukładałam sobie życie... Po śmierci Młodej moja Mama zaczęła gasnąć . Wiem , że martwiła się też o mnie  i teraz też ją to dobiło.... 

Skupiłam się na niej , jakoś układałyśmy to życie razem...